Tavira

Het ontbijtbuffet is onderdeel van ons arrangement dus maken we hier ook gebruik van. Ook nu smaakt het ons goed. Het lijkt nog drukker in de eetzaal dan gisterenavond. Op een gegeven is zelf een korte wachttijd voor een tafeltje. Dit hotel heeft duidelijk geen last van een lage bezettingsgraad. Uit gesprekken om ons heen maken we op dat ook mensen via een bridge reis in het hotel verblijven. Ik zwijg wijselijk ons het feit dat ik sinds kort ook bridge beoefen. 

Wij pakken ons spullen en verrichten onderwel enige administratieve in verband de koop van Alex zijn eerste auto, een blauwe Volkswagen Polo. Leve het internet.

We gaan westwaarts richting Tavira. Een aardig stadje met een historische centrum en een oude Romeinse brug. We parkeren naast de overdekte markt waarnaast een rommelmarkt aan de gang is. We lopen een rondje en proberen een puzzel te vinden. We slagen hier niet in maar wij kopen ook geen andere rommel. We genieten van koffie op een zonnig terras.

We rijden door en stoppen bij een smalle voetgangersbrug die toegang geeft tot Praia do Barrio, een eiland grotendeels natuurgebied met aan de rand een mooi breed zandstrand. Om het strand te bereiken moet je ongeveer een kilometer lopen of je kan gebruik van een treintje. Dat doen we uiteraard niet, we lopen, Monique moet een haar dagelijkse stappentarget nog halen. Een oudere dame zit alleen in het treintje, geniet van haar treinritje en zwaait vriendelijk naar de wandelaars die zij passeert. We zitten even op het strand en lopen terug naar onze Citroën.

Onze eindbestemming is Albufeira waar we een appartement voor de rest van de vakantie hebben gehuurd. Het ligt in een gewone woonwijk. Door een toegestuurd filmpje weten we hoe we binnen moeten komen en welk appartement we moeten hebben. Het is een ruim appartement met een slaapkamer, een groot terras en een enorme TV. Prettig voor het bekijken van de finale van Snooker Shout Out.