Wir spazieren im Schwarwald

Thuisblijvers,

We worden een beetje koekoek

Zoals mogelijk bekend is het Schwarzwald de bakermat van de koekoeksklok. Het episch centrum van het koekoeksklokken gebeuren is het plaatje Triberg waar de grootste koekoeksklok ter wereld zou staan. Vlak bij Triberg, in het plaatsje Schönach, hebben we op woensdag het Uhrwaldpfad gevolgd. Dit een bewegwijzerde wandelroute waar her en der koekoeksklokken in de bomen zijn opgehangen. Bij het startpunt konden we een routebeschrijving pakken waarop werd vermeld dat er langs de route 18 geocaches liggen. Deze wilde Monique natuurlijk meepakken. De tocht bleek een middel tot zware route te zijn, grotendeels door het bos met aanzienlijke hoogteverschillen maar ook deels over een alpenweide waar Monique met gevaar voor eigen leven een geocache onder de drinkbak van een Alpenkoe, voorzien van bel, wist te vinden. Helaas was de hut halverwege de route doordeweeks gesloten. Door het zoeken naar de caches duurde een en ander wat langer. Rond 16 uur waren we enigzins hongerig klaar met de route. Volgens de stappenteller hadden we 12,5 kilometer gelopen. 

In de avond zijn we met Armin gaan eten bij Gleiss 1. Helaas was binnen geen ruimte dus aten we op het terras. Het eten was prima maar als je niet in banken aan het perron kan zitten en naar de langs rijdende treinen kan kijken gaat toch iets van de charme verloren en wordt Gleiss 1 een gewoon restaurant.

Toeristje spelen

Op donderdag zijn we naar de Todtnau Wasserfall geweest. Dit is een waterval met een verval van 97 meter. Bij deze toeristiche atractie, waar we nog niet waren geweest, was het redelijk druk. Ondanks de drukte konden we even op de ligbedden naar de waterval lkijken.

Na de waterval een klein rondje gemaakt in de omgeving en een bezoekje gebracht aan Staufen waar Leo met eigen ogen wilde zien wat de schade was van een mislukt geothermie project. In de avond komt Armin bij ons eten op camping Tunisee,

Groeten Monique en Leo