Wij blijven ons maar aanpassen (1 mei) 

Beste volgers,

Het meiboom feest ging vannacht nog lang door maar we hebben er relatief weinig last van gehad en goed geslapen. De geneugten van een accommodatie midden in het centrum. Deze ligt aan de Schlossstrasse. Het is een oud gebouw waarin drie kamers met eigen douche en toilet worden verhuurd. Je kan gebruik maken van een gemeenschappelijk keuken en woonkamer met pianovleugel. Onze kamer is voorzien van een hemelbed en veel authentieke details. 

We doen vandaag rustig aan. We zijn een beetje attractiebezoek moe. Daarnaast is 1 mei een vrije dag en verwachten we grote drukte bij attracties.  

Het is heel mooi weer daarom haal ik mijn korte broek uit mijn tas. We willen vandaag een wandeling maken en dit combineren het zoeken van geocaches. Monique heeft een mooi rondje uitgezocht met 10 geocaches in de omgeving van Kolbingen. Onderweg hier na toe vinden we een geocache vermomd als verkeersflitser.  Hierna steken we de Donau over. Hier nog zielig stroompje van enkele meters breed.

Het parkeerterrein bij de start van het rondje is overvol. Naast het parkeerterrein is een grote speeltuin afgeladen vol met Duitse gezinnen en BBQ apparaten. We parkeren net als vele Duitsers illegaal in het gras in de verwachting dat de Duitse boswachter ook een vrije dag heeft. 

De uitgekozen route blijkt samen te vervallen met een Natur Erlebnispfad. We lopen ons rondje tussen de Duitse gezinnen die niet in de speeltuin zitten. De meeste geocaches zijn kindvriendelijk. Naast gewone caches onder stenen of in bomen zijn er geocaches verstopt in plastic paddenstoelen en egelbeeldjes.

Als we in het bos lopen horen muziek van blaasinstrumenten. Dit geluid wordt steeds sterker. Op ongeveer 2/3 van onze route komen wij midden in het bos aan bij een restaurant/hut naast de Kolbinger Hohle. Rond de hut staat een biertent, een braadworststand en de bekende tafels en banken. In een tent speelt de Musikkapelle Kolbingen. We passen ons maar weer aan. We schuiven aan bij een tafel en bestellen een biertje. Alleen te verkrijgen in eenheden van 0,5 liter.  

De Musikkapelle speelt een aardig mopje muziek. Zij spelen hoempa pa, vlotte deuntjes en zelf stukken met Duitse liederen. We blijven zitten tot het optreden is afgelopen. De musikkappele draagt bij aan een hogere bieromzet. Zo te zien is het bier voor de bandleden on sonst. 
Dit concert was voor ons een onverwachte en bijzondere ervaring. Ik weet bijna zeker dat we de enige niet Duitsers waren. Ik denk dat onze volger en muzikant Mieke de Zwart graag deze voorstelling had willen bijwonen. Speciaal voor haar wat extra foto's.

Het is erg mooi weer, 27 graden. De natuur ontwaakt en laat massaal stuifmeel los. We krijgen last van onze ogen en lopen met ogen vol tranen het laatste stuk van de route. We treffen de Doblo aan met een gele gloed en zonder bon. 

Tegen vijf uur zijn we terug Messkirch. Even uitblazen voor we een opwarmmaaltijd in de oven zetten. Na  de maaltijd lopen we een rondje langs het slot en door slottuinen. 

Tot het volgende bericht

Groetjes Monique en Leo en de muzikanten van Musikkapelle Kolbingen