Romantisch ritje door Deense Bergen

Omdat het vandaag onze trouwdag is maken we een romantisch tochtje door de binnenlanden van Jutland. Vandaag gaan we op zoek naar het hoogste punt van Denemarken. Na enig onderzoek blijkt dit onderwerp is omgegeven met list en bedrog.

Tot 1847 ging men er vanuit dat de Himmelbjerg het hoogste punt van Denemarken was. Daarna ontstond het idee dat een ander gebergte ongeveer 30 kilometer verderop net iets hoger was. Een slimmerik op het andere gebergte hoogte zijn land op zodat het net iets hoger werd dan dat van zijn buurman. Hij bouwde een uitzichtpunt op zijn opgehoogde perceel en riep zijn land uit tot hoogste punt van Denemarken. Dit werd later ook bevestigd door officiële hoogtemetingen. Echter kunstmatige verhogingen tellen niet voor het predicaat hoogste punt. Op diverse punten werden grondboringen gezet zodat men kon vaststellen of een terrein al dan niet was opgehoogd. De slimmerik werd betrapt en toen bleek dat het land van zijn buurman het hoogste punt van Denemarken is. Dit is letterlijk een weiland naast een koeienstal. Pas in 2005 werd deze Møllehøj met zijn 170,86 meter hoogte uitgeroepen tot hoogstgelegen natuurlijke punt van Denemarken.

We hebben alle drie de punten bezocht. De neppers zijn voorzien van een aanrijd route, een parkeerplaats en een bouwwerk op het vermeende hoogste punt. Het echte hoogste punt Møllehøj  is te bereiken via een pad over een weiland met koeien. Je moet langs de koeienvlaaien laveren en het schrikdraad vermijden om bij het hoogste punt te kunnen komen. Op de top bevindt zich een molensteen, een restant van een achtkante molen die er van 1838 tot 1917 stond. 

Onderweg naar de Himmelbjerg stoppen we bij de Klostermolle. Een complex van oude ambachtelijke gebouwen zoals zaagloodsen, turbinehal en een papierfabriek. Hier gekomen omdat een riviertje met hoogteverschil in een groot meer instroomt. Waterkracht en voldoende water voor handen. De Torreladen is een enorm houten gebouw wel 90 meter lang en 10 meter hoog. Hier werd gezaagd en papier gemaakt. De kopse kant is nu een vogelkijkpunt waar bovenin een geocache ligt.

De Himmelbjerg (147 meter hoog) is de laagste van de drie maar heeft wel het beste uitzicht. Op het parkeerterrein stond de kilometerteller op 174.999. Daarom heb ik tot groot (on)genoegen van Monique rondjes gereden op het parkeerterrein tot deze op 175.000 stond. Zo een speciale kilometerstand op de Hemelberg is toch mooi en vast goed voor nog vele onbezorgde kilometers in de Doblo.

Ter gelegenheid van onze trouwdag gaan eruit eten. Voor het eerst deze vakantie draag ik een lange broek en heb ik een matchend overhemd uitgezocht. We eten bij een KRO, een wat luxer restaurant. Het eten smaakt prima. De rekening is een getal van vier cijfers.

Tot een volgend bericht.