Vakantie trofee is binnen

Vannacht hebben we allebei goed geslapen. We worden even wakker door de oproep om te bidden door de moskee naast ons hotel maar slapen daarna nog even door. Vanmorgen uitgebreid en goed ontbeten. Monique heeft normaal kunnen eten en heeft weer voldoende energie om de reis te vervolgen.

Na het ontbijt leggen we eerst de spullen in de auto. Daarna bezoeken we Moskee Hassan II. Als toerist kan je alleen naar binnen als je een kaartje koopt en aansluit bij een rondleiding. Dat doen  we dan maar. Volgens de gids wordt van het toeristengeld het personeel van moskee betaald. 

Hassan II is de op één na grootste moskee ter wereld, de grootste moskee staat in Mekka. Hassan II staat op een schitterende locatie en ligt aan de kust van Casablanca op de punt van een rotsachtige baai. De gebedszaal biedt plaats aan ruim 20.000 mannen, op de balkons is ruimte voor 5.000 vrouwen. 
De moskee is te groot om je schoenen terug te vinden. Een ieder moet zijn eigen schoenen in de hand mee nemen. We ook, maatje 45 pas net in het uitgedeelde tasje. Mijn Happysocks vloeken met het tapijt waarop ik sta. Na de rondleiding doet we een rondje met de auto door Casablanca en zetten daarna koers naar Rabat.

Marokko was ooit Frans. De verkeersregels zijn afgeleid van de Franse regels. Op rotondes heeft verkeer van rechts voorrang. Verder geven zijn er hun eigen draai aan. Zij rijden niet hard maar wel door. Je mijdt de rechterbaan, stopt niet voor voetgangers (ook niet bij een zebra) en op een rotonde volg je niet de rijbaan maar rijdt je rechtdoor. Gelukkig staan alle plaatnamen er in het Arabisch en Frans vermeld en je hebt ook een echte Peage. Deze nemen we. We hebben geen blieber voor deze tolwegen dus maken we gebruik van het contante geld poortje. In tegenstelling tot Frankrijk steken hier personen de snelweg over, wachten er mensen langs de snelweg op een bus of lange afstandtaxi. We zagen zelfs een herder met zijn schaapskudde lopen. Veel levendiger dan de Franse tolwegen, daarnaast zijn de tolwegen hier erg goedkoop.

De verwachting van Rabat waren niet al te hoog gespannen. Dit komt helemaal uit. We bezoeken the must sees maar deze zijn niet reislogger waardig. Daarom een foto van surfers binnen de havenhoofden. Je moet wel heel goed kijken. Langs de gewone kustlijn zijn er pittige golven. Waarschijnlijk iets te heftig voor een gewone surfer.

We doen mee aan de rage om lelijke koelkastmagneten te verzamelen. We beperken ons tot hoofdsteden en bijzondere plaatsen. Rabat is de hoofdstad van Marokko dus er moest een magneet gescoord worden. Dat is gelukt we hebben een lelijke magneet gevonden. Onze vakantie trofee is binnen dus we kunnen weer naar huis gaan. Dat doen we niet, wij reizen verder naar Mèknes. Onderweg zien we heel veel auto tussen de bomen langs de weg staan waarbij gebarbecued wordt. Geen wonder dat er ook in het Zuiderpark op zondag hele volksstammen aan het barbecueën zijn.

We hebben een accommodatie aan de rand van de binnenstad. Google maps heeft moeite om ons de juiste weg te wijzen. Onze Peugeot is niet gebouwd voor trappen. Uiteindelijk weten we het hotel te vinden de laatste paar honderd meter vragen we ons af of je hier wel kan rijden. Dit lukt net maar passeren is onmogelijk. Ik laat snel de koffer uit. Terwijl Monique incheckt wordt ik door een mannetje naar een parkeerplaats geloosd. Het een typisch Marokkaans hotel. We hebben een upgrade met een  balkon met lounges set. Hierop rusten we even op uit.

We gaan al snel de stad in. We lopen door de smalle straatjes van de Medina. Hier is het opvallend druk met niet met toeristen die zijn er nauwelijks. Opvallend veel vrouwen die winkelen terwijl de mannen in het koffiehuis voetbal kijken. Als we drukte enigszins zijn ontsnapt zien we een dakterreas dat hoog boven de stad uittoornd. We gaan op zoek naar de ingang. We ontdekken dat je 15 Dirhams voor een toegangskaartje kan kopen waarbij een drankje op het terras is inbegrepen. Op het terras zien we de zon ondergaan.

Over de zon gesproken. Ik heb nog niet vermeld dat het prachtig zonnig weer is. In de ochtend iets fris maar ’s middags net iets te warm om in T-shirt en lange broek rond te lopen.

Na het hoge terras doen we een snelle maaltijd een niveautje lager. Daarna terug naar ons hotel. Het blijkt dat ons hotel een dakterras heeft waar zowaar ook mensen zitten. Ik koop er een biertje, de eerste in Marokko. Het Casablanca bier nuttig ik op de lounge set op balkon terwijl ik deze reislogger maak.

Tot het volgende bericht.

Groetjes Monique en Leo