Zwemmen in het Paradijs

Vandaag een semi rustdag. We zetten geen wekker maar zitten toch rond 10 uur aan het ontbijt. We hebben geen zin om de hele in het aparthotel te zitten. Heel bijzonder is het hotel niet. Alleen de aanduiding van het zwembad als piscine semi olympique vind ik wel grappig. Daarnaast ontdekken we een groep luidruchtige mannen die al om 10 uur rond het zwembad aan het bier zitten. 

We maken een korte uitstapje naar de Paradijs Vallei op een goed uur rijden van ons hotel. De weg naar de hemel is geplaveid met goede voornemens maar deze weg naar het paradijs is nauwelijks geplaveid. Een groot deel van de binnendoorweg is onverhard. Ook het pad van de parkeerlocatie naar de vallei is een onverhard pad deels over de rotsen, kleine boomstambruggetjes zelfs dwars over de terrassen die gedeeltelijk in en over het kleine riviertje zijn gebouwd. Het is de moeite waard. Wij komen in een idyllische vallei rond een riviertje vol met palmbomen. Het lijkt op een hippiedorp maar dat is het niet. 
Het einddoel is deel van het riviertje deer een zwempoel is ontstaan. Er zitten veel jonge lui langs het riviertje. We zijn overduidelijk de oudste van de aanwezigen. Er wordt niet veel gezwommen. We ontdekken al snel dat dit komt door de temperatuur van het rivierwater. Ik ben dapper en spring de zwempoel in en klim daar korte tijd later weer uit. Misschien ben ik vandaag wel de enige 60-plusser die hier zwemt. 

Op de terugweg nuttigen we een kopje Marokkaanse thee. Monique heeft het hoog inschenken, nodig om melanges met elkaar te laten mengen, al aardig onder de knie. Voor een tafeltje waar je met je voeten in het water kan zitten vinden we het iets te fris dus kiezen we voor de bedoeïenen tent. Op de terugweg laten de binnendoorweg links liggen en kiezen voor de iets langere maar comfortabele omweg.

Monique wil vanavond zelf koken want we hebben immers een keuken met toebehoren. Dit betekent boodschappen doen. Het barst in Marokko van de kleine winkeltjes maar echte supermarkten heb je niet zo veel. Monique heeft er een gevonden via internet. Dit blijkt een enorme supermarkt te zijn. Formaat Walmart Amerika. Een beetje overdone voor onze pastamaaltijd van hedenavond. De keuze is reuze daarom bestellen van de losse Marokkaanse koekjes een of twee exemplaren. Daarnaast kopen we soort Tompoes genaamd Mille Feuille Fondant mogelijk is dat een Frans product.

Als we bij het hotel aankomen zit de groep mannen nog steeds rond het zwembad. Het energieniveau lijkt enigszins gedaald te zijn ten opzichte van hedenmorgen. Mogelijk een causaal verband met hun bier consumptie. We zoeken het verste hoekje van het zwembad op en liggen nog een uurtje op de ligstoelen rond het zwembad. Ik zwem zelfs een baantje in het zeer frisse water.

Als de schaduw in het zwembad valt lopen nog even naar de boulevard want hier ligt nog een geocache. Ik maak mijn zwemtriologie af en zwem even in de Noord Atlantische Oceaan. Vandaag dus op 3 verschillende locatie gezwommen, overeenkomst kort en koud. Het zwembad was het koudste, gevolgd door de zwempoel in de Paradijs Vallei, het zeewater is het minst koudst. Monique kon tot haar spijt niet mee zwemmen want zij moest mijn zwemavonturen vast leggen op de gevoelige plaat.

Daarna is het tijd voor een biertje op ons balkon. Monique kookt en we kunnen nog eten op het balkon waar we de zon in de zee zien zakken. Fotogenieker dan gisteren alleen staan we nu niet op het strand. Na de maaltijd koffie met een Franse tompoes.

Tot het volgende bericht

Groetjes Monique en Leo