Soeks bezoeken

In deze Riad wordt het ontbijt vanaf 9.00 uur verzorgd. Vanmorgen is het erg fris (circa 7 graden). We vermoeden dat het ontbijt normaal op het dakterras wordt geserveerd maar vandaag in de centrale hal. Deze is niet echt geschikt om meerdere gasten tegelijkertijd ontbijt aan te bieden. Er staan maar 2 tafeltjes en diverse zitbanken. Dit wordt praktisch opgelost. We worden op een bank gezet en er wordt een tafeltje ergens vandaan gehaald. Door de scheur in het tafelkleed herken ik dat dit het tafeltje van het dakterras is waar we gisteren aan hebben gegeten. Het ontbijt is eenvoudig, smakelijk, niet zo overvloedig als gisteren maar ruimschoots toereikend.

Na het ontbijt bekijken we eerst de bijzondere poorten van het koninklijk paleis. Daarna terug naar de Riad om ons klaar te maken voor onze tocht naar de Medina.

Voor de Medina lopen we de tuinen van het paleis in. Een oase van groen en rust in deze drukke stad. Hier ontdekken we de speciale voorzieningen om de vele loslopende katten van eten en drinken te voorzien.

Bij binnenkomst zien we circa 10 personen met bezems en trekkers in de lege fontein staan. Zij doen allemaal niets. Inmiddels ontdekt dat bij een groepje werklui, 1 die werkt en 3 tot 4 die niets doen, normaal is. Maar de verhouding 10 staat 0 is zelfs voor Marokko uitzonderlijk. We volgen de slang uit de fontein en nemen plaats aan de oever van de koninklijke vijver. Hier is een mannetje bezig met een hark kroos uit de vijver te halen. 

Kort daarna zijn we getuige van een heus arbeidsconflict. De voorman komt aanlopen en begint ons mannetje bij vijver uit te schelden. Hier onze vrij vertaling van deze gebeurtenis. 
Voorman: waarom werkt de pomp nog niet, we staan met z’n tienen te wachten tot we de vloer van de fontein kunnen schrobben.
Mannetje bij de vijver: Rustig zeg. Ik moest eerst zes verlengsnoeren vinden om de pomp aan te sluiten op elektra. Daarna heb ik het kroos verwijderd om te voorkomen dat deze dicht slibt.
Voorman: niets mee te maken, zet onmiddellijk de pomp.
Mannetje bij de vijver doet dit, pomp slaat aan maar slang lekt veel water.
Voorman: de slang lekt.
Mannetje bij de vijver: ik heb wel ijzerdraad maar geen materiaal om de slang te repareren. 

Wij slaan de vele verzoeken om te gidsen af en zoeken zelf onze weg door de Medina. Volgens de reisgids is verdwalen onderdeel van de beleving van een bezoek aan Fès. De Soeks (smalle overdekte winkelstraatjes) zijn zeer uitgebreid. Dank wegwijsbordjes en google maps (GPS erg slecht door smalle overdekte straatjes) lukt het toch aardig om de weg te vinden. Het vinden van de leerlooierijen kost wel enige moeite. Dit komt ook omdat er meerdere terrassen zijn waarvan je dit kan aanschouwen. 

Uiteindelijk laten we ons  via smalle trappetjes dwars door een leerlooierij naar boven gidsen. Vanaf het terras heb je een goed overzicht van de baden waar het leer wordt geverfd. Het ruikt onaangenaam en het lijkt ons ongezond werk. Hier wordt echt geproduceerd. Dit in tegenstelling tot de koperslagers. We hebben sterk de indruk dat zij binnen op een plaat metaal tikken terwijl buiten materiaal made in Hong Kong wordt aangeboden. 

Na het bezoek van de Medina komen we, op een bankje in de schaduw, op adem in de paleistuinen. De werklui zijn vertrokken. Het lijkt er op dat de vloer van de fontein is geschrobd en dat de pomp draait om de fontein te vullen met vijver water. Er staat ongeveer 10 cm water in de fontein en er moet zeker nog een meter water bij. Bij de vijver gekomen zien we dat de pomp draait, de slang nog steeds lekt en een nieuwe lading kroos al gevaarlijk dicht bij de pomp is gekomen. Ik denk dat het niet lang zal duren voordat het kroos de pomp dicht zal laten slibben.

Ik voorspel alvast de woordenwisseling als de voorman morgen ontdekt dat er maar 20 cm water in de fontein staat.
Voorman: sukkel, de pomp is afgeslagen, er staat maar 20 cm water in de fontein.
Mannetje bij de vijver: don’t blame me. Ik was bezig het kroos te verwijderen, ik moest van jou hiermee stoppen en direct de pomp aanzetten. Dat krijg je ervan.

Rond vieren zijn we weer bij ons Riad. We kopen nog een fles water en wat chips in een winkeltje en nestelen ons wederom op de bank op het dakterras. Er wordt gevraagd of ik vandaag weer bier wil bestellen. Ik antwoord bevestigd. Wij bestellen eerst een verse juis d'orange. Het bier volgt een half uur later.

We eten vandaag weer in de Riad. Monique neemt de kippen couscous. Ik ga voor de lokale specialiteit bstilla, een pastei met hartige inhoud bestrooid met suiker en kaneel. Een verrassende combinatie. We sluiten af met een kopje thee en veel te zoete koekjes.

Morgen gaan we weer verder.

Tot het volgende bericht.

Groetjes Monique en Leo